วันนี้ที่รอคอย คอยที่จะถึงวันนี้

ข้อมูลเบื้องต้น

  วันนี้ที่รอคอย 
ธรรมชาติย่อมเกิดขึ้นได้  ย่อมสลายไปตามกาล  เปลี่ยนแปลงจากวันวาน  สู่วันใหม่ไม่ยั้งยืน  ชีวิตทุกชีวิตล้วนดับจิตไม่อาจฝืน  แต่สิ่งหนึ่งที่เหลือคงยั้งยืน  คือความดีไม่มีตาย

           

๏ฟฝัง๏ฟฝิท๏ฟฝ๏ฟฝ๏ฟฝอน๏ฟฝลน๏ฟฝ ๏ฟฝ๏ฟฝ๏ฟฝ izeemusic

เนื้อเรื่อง

วันนี้ที่รอคอย 
ธรรมชาติย่อมเกิดขึ้นได้  ย่อมสลายไปตามกาล  เปลี่ยนแปลงจากวันวาน  สู่วันใหม่ไม่ยั้งยืน  ชีวิตทุกชีวิตล้วนดับจิตไม่อาจฝืน  แต่สิ่งหนึ่งที่เหลือคงยั้งยืน  คือความดีไม่มีตาย

            อย่างน้อย...น้อย...ในวันหนึ่ง  วันหนึ่ง  ไม่ปล่อยเวลาล่วงเลยไปให้เปล่าปราศจากประโยชน์  ควรทำประโยชน์ให้เกิดแก่ชีวิต  เพราะชีวิตมีค่า  โปรดอย่าชล่าใจ ชีวิตเราจะปลอดภัยเมื่อทุกคนใช้ "พุทธโธภาวนา"เพียงแค่เราทำชีวิตของเราในแต่ละวันๆนั้นให้ดีขึ้น  ให้สูงขึ้น แล้วก็ระลึกเสมอว่า 
                                 
              ลืมตาตื่นคืนหนึ่งคนึงคิด   วาดชีวิตจะจบลงที่ตรงไหน   วันหนึ่งแน่ๆเราต้องต้องตายวายชีพไป   ทำอะไรเป็นความดีมีหรือยัง    เพราะเกิดเป็นจุดกำเนิดเจริญวัย     แก้เปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา     เจ็บแปรปรวนไปในปั้นปลาย   ตายแตกสลายไปในที่สุด    ดอกไม้ยังรู้จักเปลี่ยนสี    วันคืนเดือนปียังมีที่สิ้นสุด    วันคืนมันก็เคลื่อนคล้อย    อายุของเรามันก็เหลือน้อยลงไปทุกที  ทุกที   เอาอะไรแน่นอนกับมนุษย์  กับสรรพสิ่งทั้งปวงในโลก ย่อมดับและแตกสลายไปในที่สุด  ไม่วันใดวันหนึง  มรดกโลกเราก็ต้องทำ  มรดกธรรมเราต้องรักษา  เพราะการทำหน้าที่ที่ดีที่สุด แก่ชีวิตเราให้นึกเสียว่า ''วันนี้ที่รอคอย"   เราคอยความดีที่เราได้กระทำ  เพื่อประกาศให้เป็นเกียรติยศ  เกียรติศักดิ์  เกียรติภูมิ  เกียรติคุณความดีของเรา  อุตสาห์ทำความดีมาด้วยความเหนื่อยยาก  ด้วยความลำบาก  เราต้องรักษาความดีนั้นไว้  ให้เหมือนกับเกลือที่รักษาความเค็ม  ความดีที่เรายังไม่เคยทำ  เราต้องรีบทำ  ความดีที่เราเคยทำมาแล้ว   เราจะมีวิริยะ อุตสาหะทำต่อไป  ความชั่วที่เรายังไม่เคยทำ  เราจะไม่ทำ  ความชั่วที่เราเคยทำมาแล้วเรา จะ ลด ละ เลิก  ไม่ทำอีกต่อไปแล้ว ให้นึกอยู่เสมอว่า เราจะหลีกหนีความชั่ว  เราจะกลัวความประมาท  เราจะไม่ทำชั่วโดยเด็ดขาด  แม้โอกาสจะให้   เกิดมาต้องทำงาน เพราะทุกคนต้องการดี  ดีจะได้เกิด   ดีจะเกิดได้เพราะการทำ
งาน เพราะความรู้  เพราะธรรมะ  เพราะศิล  เพราะมีชีวิต อยู่โดยชอบธรรม  งานที่จะทำให้คนดีนั้นคือ

              1.งานนั้นต้องเป็นงานที่ไม่มีโทษ  มีแต่คุณ ดังพระพุทธเข้าตรัสไว้ในมงคลสูตรว่า "อนุรัตญาณิ  กรรมาณิ  เอตัมมัง คลมฺตมัง "
               2.งานนั้นต้องเป็นงานที่สำเร็จตามเวลา  ไม่เป็นงานคั้งค้าง  ที่พระพุทธเจ้าตรัสไว้อีกว่า " อนากุลาจะกรรมมันตา  เอตัมมังคละมุขฺตัมมัง"
               3. ทำงานได้ดีมาก  คือทำงานได้ทน
                การที่จะทำงานได้ในลักษณะทั้ง 3 อย่างมีวิธีปฏิบัติดังนี้  ขอให้ท่านผู้ที่พิจารณาให้เห็นเป็นความจริงแก่ชีวิต พิจารณาถึงหน้าที่การงาน
               หน้าที่ก็คือธรรมะ  ธรรมะก็คือหน้าที่  ดีด้วย  ถูกด้วยก็คือธรรมะ  ดีแต่ไม่ถูก  ถูกแต่ไม่ดี ก็ไม่ใช่ธรรมะ ให้นึกเสียว่า วันนี้ที่รอคอย  เรารอคอยผลงานความดีในการทำ  ถ้าเราต้องการอยากให้ทำงานให้ได้ผลในลักษณะละก็ท่านมีวิธีปฏิบัติดังนี้

                1  ศึกษาแง่ดีของคนอื่น
                 2. ทำงานให้ดีขึ้นโดยลำดับ
                 3.รู้จักแบ่งงาน
                 4.รู้จักสั่งงาน
                 5.รู้จักดำเนินงาน
                 6.มีกำลังใจในการทำงาน

ข้อว่า ทำงาน ให้ถูกต้องเรียบร้อย และรวดเร็ว  ต้องถือความถูกต้องสุจริตเป็นหลักสำคัญ เป็นอันดับแรก เพราะถือว่ารู้จักหน้าที่ ทำตามหน้าที่ จะเกิด
                ศักดิ์ศรีทั้งทางโลกและคดีธรรมสุจริต ต่อหน้าที่ มีศักดิ์ศรีไปจนตาย  แต่ถ้าทำทุจริตต่อหน้าที่หมดศักดิ์ศรีไปจนตาย  อย่าอยู่ว่าง  อย่าห่างผู้ใหญ่  จะได้ไม่หลงทาง และให้มีความจริงใจต่อตนเองด้วยถือว่า สัจจะคือความจริง กายจริง เมื่อเราได้ปฏิบัติได้ดังนี้  แม้จะเป็นส่งที่เรารอคอยก็ย่อมประสบผลแห่งการกระทำของเรา นั้นถือเป็นหลักสำคัญที่สุด  ทำดี ทำถูก พูดดี พูดถูก คิดดี คิดถูก  งานที่เรากำลังจะทำ  คำที่เรากำลังจะพูด   เรื่องที่เรากำลังจะคิด เราจะต้องทำ ต้องพูด ต้องคิดแบบผู้มีสติเพราะถือว่า "นิสัมมะกละนังสาโย"  ใคร่ครวญเสียก่อนแล้วจึงค่อยทำเสียดีกว่า  เมื่อเราได้ถือปฏิบัติธรรมอย่างนี้  
                  งานในหน้าที่ที่ทำ  เราจะประสบผลสำเร็จในการทำงาน เพราะทุกสิ่งทุกอย่างเกิดขึ้นจากการกระทำ  ในที่นี้นักปราชญ์จึงได้สนผู้ไม่ประมาทในชีวิตว่า " ในการดำเนินชีวิตเราในแต่ละวันนั้น  เราควรที่จะยึดหลักนำทางสร้างสรรค์  เสริมสร้างทางภาควิชาการ พยายามทำให้มันถูกต้องให้เกิดความสุจริต  ให้เกิดความยุติธรรม  อย่ามีคติให้ถือว่า  ได้ทุกสิ่งทุกอย่างนั้น  จะเป็นเครื่องพิสูจน์ในหน้าที่ของการกระทำ  "
                  อย่าไปรอการกระทำในพรุ่งนี้  มะรืนนี้  เอาวันที่ยังมีชีวิตอยู่นี้แหละ  ถือว่าเป็นส่งที่พิสูจน์ในตัวของเราเองแล้ว  เราจะทำความหน้าที่ในสิ่งที่เราจะกระทำ  เมื่อเราได้ทำตามหน้าที่ ในสิ่งที่เรากระทำแล้ว  ย่อมจะเป็นผลแห่งความสำเร็จ  จะถือเป็นเนติแบบอย่าง แบบฉบับ ไม่ว่าเราจะทำหน้าที่ จะอยู่ในฐานะอย่างไร ท่านสอนไว้ว่า ควรอ่อนน้อม ถึงคราวอ่อนก็ให้อ่อนตามเป็นดั่งเส้นไหม  เอาไว้ผูกเสือโคร่งดังโยงใย ถ้าจะแข็ง ก็ให้แข็งดังวิเชียรเอาไว้เจียนตัดกระจกเจียรไน แม้การกระทำของ   การปฏิบัติของเรามันจะมีอุปสรรค มันจะมีอุปสรรคมันจะเป็นที่ไม่พอใจกับผู้อื่น  ก็ถือว่าชั่งเขา ใครชอบ ใครชังช่างเถอ  ใครชั่วใครเชิดชั่งเขา ใครด่าใครบ่นทนเอา ใจเราร่มเย็นเป็นพอ ในข้อนี้ในทางพระพุทธศาสนากล่าวเอาไว้ว่า "สิ่งที่ง่าย คือ การมองข้ามข้อบกพร่องของผู้อื่น "